Mięta z rumiankiem z egipskich pustyni

Od niedawna w naszym domu króluje Clea. Zaparzam ją przynajmniej raz dziennie, a uwielbiam ją nie tylko ja, ale także Mia i Michał. W weekendy parzenie i wspólna degustacja odbywa się w domu naszych rodziców, gdzie przygotowujemy ją hurtowo, w wielkim dzbanie. W te ostatnie upalne dni pijemy ją w wydaniu cold brew, czyli mały, mocny napar rozlewany po kostkach lodu. Momentalnie nas ochładza, a rodzinny obiad od razu staje się lżejszy. Z tego właśnie powodu, czyli w formie małego detoksu, Clea gości w moim kubku każdego dnia w tygodniu, niezależnie od pogody. Coś małego dla siebie, dla mojego organizmu. Wiem, że dostarczam mu to, czego potrzebuje, w najczystszej postaci.

Wyszukiwanie prawdziwych i nieskazitelnych źródeł surowców to moja pasja i wyzwanie zarazem. Czasami bywa to dość trudne, gdyż każdy z nich musi spełniać określone kryteria smakowe, zdrowotne, ekologiczne etc.

Rumianek, który znajdziecie w blendzie Clea uprawiany jest na rodzinnej, niewielkiej plantacji, która pierwotnie była pustynią. Teren ten został przekształcony pod bezpieczny zasiew, czyli z dala od konwencjonalnych upraw, a co za tym idzie, z dala od zanieczyszczonej chemikaliami wody i gleby. W Egipcie rumianek zasiewany jest we wrześniu, a zbierany zimą, w styczniu. Nasze kwiaty rumianku, zbierane są ręcznie, na początku sezonu.

Zdrowie

Mięta zawiera metanol, dzięki czemu kompleksowo dba o nasz układ pokarmowy. Łagodzi podrażnienia, rozkurcza mięśnie gładkie, zmniejszając tym samym ból. Niezastąpiona w leczeniu większości problemów trawiennych. Dodatkowo mięta ma właściwości antybakteryjne i antywirusowe, w szczególności jeśli chodzi o bakterie i wirusy atakujące układ pokarmowy.

Rumianek działa przeciwzapalnie (nawet od zewnątrz, co wykorzystywane jest w formie okładów i płukanek), antybakteryjnie, a także przeciwwrzodowo, przeciwcukrzycowo i przeciwgrzybicznie.

Profil smakowy

Słodki mentol, miodowy i lekko kwiatowy smak.

Skąd wzięła się nazawa Clea?

Clea Badaro (1913-1968) to egipska malarka i projektantka, która osierocona przez matkę, dzieciństwo i młodość spędziła z ojcem i siostrą w Szwajcarii. Gdy skończyła studia, wróciła do Egiptu. Zamieszkała w Aleksandrii. Była niezwykle utalentowana. Jeszcze w czasie studiów zaprojektowała szereg plakatów, z których jeden sprzedała słynnej śpiewaczce i aktorce Josephine Baker. Na ostatnim roku studiów otrzymała Grand Prix za plakat „Egipt”, który później wykorzystało egipskie Ministerstwo Komunikacji.

Clea łączyła w swojej twórczości przeróżne światy. W czasie II wojny światowej wojny pracowała w szpitalach i stołówkach dla żołnierzy powracających z bitwy na pustyni. Malowała wtedy sceny z życia żeglarzy, barów i żołnierzy. Prawdziwy rozgłos przyniosły jej jednak obrazy przedstawiające grupy egipskich kobiet, na złotym tle, przy których oprócz pędzla, pracowała także nożem, chcąc stworzyć wrażenie mozaiki. Paryscy krytycy sztuki nazwali je później „ikonami”.

Dlaczego Clea? Nie tylko dlatego, że surowce tego blendu pochodzą z Egiptu. Także dlatego, że w tej części świata herbata to również ikona – pije się ją bardzo często i parzy z pietyzmem.